Puls Kwidzyna > Wstępniaki

Jak to dobrze, że do dyspozycji mamy wachlarz emocji. Po festiwalu złości, rozczarowaniu, żalu i pochodnych złych emocji - mam teraz powód do śmiechu, chociaż też niekoniecznie, bo nie wypada wyśmiewać się z czyjejś głupoty, ale... jest śmiesznie i groteskowo zarazem.

Minione wakacje nie okazały się do końca przysłowiowym „sezonem ogórkowym”, czyli okresem letniego zastoju w życiu towarzyskim, kulturalnym czy politycznym. Jedni odchodzili, inni mieli odejść, jedni dzielili włos na czworo... a dla odmiany inni cieszyli się urlopowym spokojem – jednym słowem, było o czym mówić głośno lub szeptem.  

W czasach social mediów i bardzo łatwej wymiany informacji „bezruch” praktycznie nie ma miejsca. Internet jest takim ustrojstwem, że go trudno zatrzymać. Oczywiście ma swoje bardzo dobre strony, ale też robi dużo zamieszania i krzywdy. Hejt, nieprawdziwe dane, to z pewnością złe jego oblicze. Przyszedł więc czas na informacyjne bummm!!! Wszem i wobec ogłoszono o powstaniu w naszym mieście obiektu pod sztandarem LGBT.  

Zawrzało! Rozdzwoniły się telefony z różnych stron. I co teraz z tym zrobić?  

28 sierpnia zamieszczono ekscytujący wpis na portalu pseudo-informacyjnym, że w naszym mieście ma powstać „Powiatowe Centrum Edukacyjne LGBT Dla Młodzieży i Dorosłych”, i że dzięki temu jeden z kwidzyńskich pustostanów, szpecący centrum miasta, odzyska dawny blask. Już same nazwiska (Tenczowiec i Safona) rzekomych kwidzyńskich aktywistów, które się tam pojawiły i błędna nazwa ulicy oraz inne tego typu „kwiatki” powinny dać sporo do myślenia. Witryna istnieje stosunkowo krótko i prezentuje „dziwne” oraz sensacyjne treści, które nawet przy powierzchownej analizie wyglądają podejrzanie, a mimo tego nie zapala się czerwona lampka ostrzegawcza.

Choć w życiu jestem trochę naiwną osobą i łatwowierną... to nie pojmuję, jak można brać poważnie bzdury typu - „Rosnąca z każdym dniem ilość sympatyków LGBT, którzy wyrażają chęć przynależności do nas zmusiła nas do poszukiwania siedziby, która mogłaby zaspokoić nasze potrzeby lokalowe”, albo „Nasze miasto zasługuje na to, aby i tu miały miejsce barwne Parady Równości, jednoczące ludność i społeczność, a nazwa ulica Braterstwa Narodu ma znaczenie wręcz symboliczne i jednoznaczne”, czy też „Z naszych analiz i sondaży wynika jednoznacznie, że gdyby w Kwidzynie wszystkie osoby deklarujące się jako LGBT wystawiły wspólną listę w nadchodzących wyborach samorządowych, to bez problemu uda się zdobyć większość bezwzględną w Radzie Miasta i Powiatu, a Kwidzyn stanie się Strefą Wolną od PO, PiS i Lewicy”.

Oczywiście nie przytoczę całego absurdalnego wpisu, ale nie ma co, bo i tak rozprzestrzenił się on błyskawicznie i zasiał przerażenie w niektórych kręgach. Dla mnie nie było to nawet zabawne! Jednak efekt zamieszania miał miejsce. Kochamy iluzję, negatywne przekazy, rajcuje nas drama, czyjeś nieszczęście. Czyli pogoń za sensacją. Z trudem nam przychodzi refleksja i wyciąganie pouczających wniosków. Jak pisał Monteskiusz - „Im mniej ludzie myślą, tym więcej mówią”. Niestety, taką mamy naturę.  

Ten bzdurny post miałby rację bytu 1 kwietnia. Wówczas być może zdołałby rozbawić. Jednak dzisiaj irytuje, ponieważ nie wiadomo czemu miało to służyć. Niektóre portale społecznościowe specjalizują się w rozpowszechnianiu „fałszywek” a my jesteśmy bardzo podatni na to, co dzieje się w cyberprzestrzeni. Poddajemy się dezinformacji i „łykamy” mistyfikacyjny komunikat. A to przecież jest celowe działanie, aby osiągnąć jakieś korzyści np. polityczne, społeczne, finansowe (ilość kliknięć i innych reakcji).  

A my? Cóż my... Dla dobra sprawy, nie powinniśmy, nie mając podstawowej wiedzy - powielać niezweryfikowanych treści, które tylko szkodzą, a przede wszystkim ogłupiają. Bądźmy bardziej czujni i bazujmy na sprawdzonych źródłach informacji. Czego Państwu i sobie życzę, bo licho nie śpi.